Pierwsza wzmianka o Rzeczycy pochodzi z 1335 roku, kiedy to była wsią królewską. W 30 lat później odnotowano istnienie kościoła.

W latach 1779-1804 proboszczem miejscowej parafii był znany historyk i pamiętnikarz ks. Jędrzej Kitowicz, autor dzieł: "Opis obyczajów za panowania Augusta III" i "Pamiętniki - czyli Historia Polski". Drugą osobą związaną z regionem była Narcyza Żmichowska - pisarka, prekursorka polskiej powieści psychologicznej. W latach 1839-1857 (z przerwami) mieszkała w majątku u rodziny (siostry Wandy Redlowej i ojca Jana Żmichowskiego). Przez 3 lata uczyła dzieci w miejscowej szkole.
W końcu XVIII wieku Rzeczyca była ośrodkiem starostwa rzeczyckeigo, dobrze zagospodarowaną i ludną wsią. W 1789 roku liczyła 86 domów i 423 mieszkańców, czym przewyższała niejedno miasto ówczesnej Polski.


W 1912 roku w Rzeczycy powstała chłopska spółdzielnia farbiarska i rękodzielnicza, a później mleczarsko-jajczarska.

Do zabytków architektury należą :


·  zespół neorenesansowy kościoła parafialnego Św. Katarzyny z chrzcielnicą, dwoma
kropielnicami piaskowymi, zdobione herbem Poraj znajduje się tam również obraz
przedstawiający Św. Rodzinę ze szkoły weneckiej (pierwsza połowa XVI wieku) oraz portret ks. Jędrzeja Kitowicza.

·  obraz biskupa Jana Pawła Woronicza

·  karczma murowana (przebudowana) - obecnie restauracja

·  pozostałości zespołu dworskiego - spichlerz - obecnie siedziba RSP Rzeczyca

·  park - obecnie park im. Ignacego Paderewskiego

·  zespół dworski w Bartoszówce o pow 12 ha

·  pozostałości zespołu dworskiego w Grotowicach z parkiem położonym na wysokiej skarpie.
Na skraju opadającego ku rzece parku, Władysław Grotowski na pamiątkę bitwy pod
Guzowem (6.VII.1607 r.), wystawił trzymetrową figurkę w kształcie kolumny z czworokątną
kapliczką z herbami Ciołek i Rawicz.